Αύξηση των εγκλημάτων από νέους ανθρώπους, μία βαθύτερη ανάλυση από τον Dr. Δημήτριο Γ. Κίμογλου

Τα τελευταία χρόνια, οι κοινωνίες σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν ένα ανησυχητικό φαινόμενο: την κλιμάκωση των ποσοστών εγκληματικότητας των νέων. Αυτή η σχετική τάση ώθησε τους ειδικούς, τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τις κοινότητες να εξετάσουν κριτικά τους υποκείμενους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή την αύξηση. Μέσα από προσεκτική ανάλυση, γίνεται φανερό ότι αρκετοί βασικοί λόγοι ρίχνουν φως στο γιατί η εγκληματικότητα μεταξύ των νέων αυξάνεται.

1. Κοινωνικοοικονομικές ανισότητες:

Ένας κρίσιμος παράγοντας που συμβάλλει στην αύξηση της εγκληματικότητας των νέων είναι η επίμονη παρουσία κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων. Η οικονομική ανισότητα, η περιορισμένη πρόσβαση σε ποιοτική εκπαίδευση, η έλλειψη ευκαιριών απασχόλησης και τα ανεπαρκή συστήματα υποστήριξης σε μειονεκτούσες κοινότητες μπορούν να οδηγήσουν τους νέους σε εγκληματικές δραστηριότητες. Η απογοήτευση και η απόγνωση που πηγάζουν από αυτές τις συνθήκες συχνά οδηγούν ορισμένους νέους να καταφεύγουν σε εγκληματική συμπεριφορά ως μέσο επιβίωσης ή κοινωνικής προόδου.

2. Οικογενειακή αστάθεια και δυσλειτουργία:

Η κατάρρευση της παραδοσιακής οικογενειακής δομής έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άνοδο του εγκλήματος των νέων. Παράγοντες όπως η οικογενειακή αστάθεια, οι απόντες γονείς, η ενδοοικογενειακή βία, η κατάχρηση ουσιών και η παραμέληση μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ανάπτυξη ενός νέου ατόμου. Το να μεγαλώνεις σε ένα περιβάλλον χωρίς θετικά πρότυπα και σχέσεις καλλιέργειας μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα εμπλοκής σε εγκληματική συμπεριφορά ως μηχανισμός αντιμετώπισης ή μέσο αναζήτησης επικύρωσης και αίσθησης του ανήκειν.

3. Επιρροή της πίεσης των συνομηλίκων:

Η πίεση των συνομηλίκων ήταν πάντα μια τρομερή δύναμη κατά την εφηβεία, αλλά στον σημερινό υπερσυνδεδεμένο κόσμο, η επιρροή της έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα διαδικτυακά κανάλια επικοινωνίας και η συνεχής έκθεση σε διάφορες επιρροές μπορεί να έχουν βαθύ αντίκτυπο, τόσο θετικό όσο και αρνητικό. Δυστυχώς, ορισμένα νεαρά άτομα υποκύπτουν στην αρνητική πίεση των συνομηλίκων, με αποτέλεσμα να συμμετέχουν σε εγκληματικές δραστηριότητες για να κερδίσουν την αποδοχή, να αποδείξουν την αξία τους ή να αποκτήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ορισμένους κοινωνικούς κύκλους.

4. Κατάχρηση ουσιών και ψυχική υγεία:

Η κατάχρηση ουσιών και τα ζητήματα ψυχικής υγείας είναι διαδεδομένα μεταξύ των νέων και συμβάλλουν σημαντικά στην αύξηση της εγκληματικής συμπεριφοράς. Ο εθισμός στα ναρκωτικά αλλάζει την κρίση και μειώνει τις ικανότητες λήψης αποφάσεων, οδηγώντας συχνά τα άτομα να συμμετέχουν σε παράνομες δραστηριότητες για να διατηρήσουν τον εθισμό τους. Επιπλέον, αδιάγνωστες ή μη θεραπευμένες παθήσεις ψυχικής υγείας, όπως διαταραχές συμπεριφοράς, κατάθλιψη ή παρορμητικότητα, μπορεί να οδηγήσουν τα νεαρά άτομα στη διάπραξη εγκλημάτων λόγω μειωμένης συναισθηματικής ρύθμισης και δυσκολίας πρόβλεψης μακροπρόθεσμων συνεπειών.

5. Έλλειψη θετικών ευκαιριών και αποκατάστασης:

Οι ανεπαρκείς ευκαιρίες για θετική δέσμευση, προσωπική ανάπτυξη και αποκατάσταση επιδεινώνουν περαιτέρω την αύξηση της εγκληματικότητας των νέων. Η περιορισμένη πρόσβαση σε ποιοτική εκπαίδευση, επαγγελματική κατάρτιση, ψυχαγωγικές δραστηριότητες και προγράμματα καθοδήγησης αφήνουν ορισμένους νέους να αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και αποκλεισμένοι από την κοινωνία. Ελλείψει κατάλληλων εναλλακτικών λύσεων, μπορεί να στραφούν στην εγκληματική συμπεριφορά ως μέσο αναγνώρισης, εξουσίας ή οικονομικού κέρδους.

Λύσεις:

Η αντιμετώπιση του ζητήματος της αυξανόμενης εγκληματικότητας των νέων απαιτεί μια συνολική προσέγγιση που λαμβάνει υπόψη κοινωνικούς, οικονομικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Οι παρακάτω πιθανές λύσεις μπορούν να βοηθήσουν στην άμβλυνση του προβλήματος:

1. Επένδυση σε προγράμματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης δεξιοτήτων για την παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους τους νέους, ανεξάρτητα από το κοινωνικοοικονομικό τους υπόβαθρο.

2. Ενίσχυση συστημάτων υποστήριξης για οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων προσβάσιμων συμβουλευτικών υπηρεσιών, προγραμμάτων γονικής μέριμνας και κοινοτικών πόρων που προάγουν υγιείς σχέσεις και συναισθηματική ευεξία.

3. Ενίσχυση των προσπαθειών κοινοτικής αστυνόμευσης για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των αρχών επιβολής του νόμου και των νέων, με επίκεντρο τα προληπτικά μέτρα, την αποκαταστατική δικαιοσύνη και τα προγράμματα εκτροπής.

4. Επέκταση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ιδιαίτερα για νέους που διατρέχουν κίνδυνο, για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση υποκείμενων ζητημάτων που συμβάλλουν στην εγκληματική συμπεριφορά.

5. Προώθηση της ενδυνάμωσης των νέων μέσω προγραμμάτων καθοδήγησης, εξωσχολικών δραστηριοτήτων και επαγγελματικής κατάρτισης για την ενίσχυση της αίσθησης του σκοπού και της θετικής ταυτότητας.

Είναι κρίσιμο να εμβαθύνουμε στους σύνθετους παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της εγκληματικότητας των νέων για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών. Με την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων, την ενίσχυση των δομών υποστήριξης της οικογένειας, την καταπολέμηση της αρνητικής πίεσης από τους συνομηλίκους, την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας και τη δημιουργία θετικών ευκαιριών για προσωπική ανάπτυξη, μπορούμε να συνεργαστούμε ως κοινωνία για τον περιορισμό της εγκληματικότητας των νέων. Η καθοδήγηση των νέων προς ένα πιο ελπιδοφόρο και νομοταγές μέλλον απαιτεί τη συλλογική μας δέσμευση και αφοσίωσή μας.